مقدمه

1-    مقدمه

متأسفانه همواره اجرای صحیح بتن درجا با مشکلات فراوانی همراه بوده است. این مشکلات باعث گردیده تا سازه های دریایی که چند دهه قبل ساخته شده­اند، اکنون دچار خسارتهای جدی گردند. این خسارتها گاهی تا حدی است که هزینه تعمیر آنها با هزینه ساخت اولیه برابری می­کند. استفاده از مصالح سنگدانه­ای آزمایش شده و تأیید شده مطابق استانداردها، رعایت حداکثر نسبت آب به سیمان، استفاده از سیمانهای ضد سولفاته و در بعضی موارد استفاده از سیمان پرتلند با سرباره کوره بلند، همه اینها مواردی هستند که با توجه به اهمیت سازه های دریایی مورد ملاحظه قرار می­گیرند، اما مشکل در اینجاست که قسمتهایی از سازه های دریایی که با بتن پیش ساخته اجرا شده اند کمترین آسیب و قسمتهایی که در محل ساخته شده­اند با گذشت زمان چنان آسیب می­بینند که چاره­ای جز تخریب و ساخت مجدد آنها نخواهد بود و این نشان از عدم اجرای صحیح بتن درجا داردکه باعث ایجاد نفوذپذیری، تخلخل و همچنین کاهش مقاومت بتن می­شود. در قسمت اول این مقاله نواقص ناشی از اجرای غیراصولی بتن درجا که باعث ایجاد ترکهای اولیه و افزایش نفوذپذیری بتن می­گردد، بر اساس آخرین تحقیقات مورد بررسی قرارگرفته و سپس چگونگی پیشرفت ترکهای اولیه و اثر نفوذپذیری روی افزایش فشار تبلور نمکها و فشار ناشی از سیکل یخ زدن-آب شدن(Freezing-Thawing) مورد تحلیل قرار گرفته است. در ادامه راهکارهایی برای اجرای اصولی بتن درجا، استفاده از بتن خودمتراکم جهت حل مشکل تراکم نامناسب و مقابله با اثر سیکلهای یخ زدن-آب شدن ارائه می­گردد.